Παναγία Οδηγήτρια

Η κεντρική εκκλησία του χωριού, η Παναγία η Οδηγήτρια, άρχισε να κτίζεται με κόπους και μόχθους των χωριανών της, το 1950. Εκεί στα ανατολικά του χωριού, βρισκόταν η παλιά εκκλησία της Παναγίας, η οποία και κατεδαφίσθηκε. Άρχισε το κτίσιμό της, το 1950 και το 1953 ολοκληρώθηκαν οι εργασίες.

Είναι κτίσμα μονόκλιτου μετά τρούλου. Έχει τη άνεση να φιλοξενήσει 400 με 450 πιστούς. Εσωτερικά είναι πλαισιωμένη μ' ένα πλούτο, μοναδικό στο είδος του. Το εικονοστάσι της εκκλησίας είναι σκαλιστό με ξύλο καρυδιάς.

Τότε στην Σκαρίνου, η παραγωγή χαρουπιών ήταν μεγάλη. Οι χωριανοί γιατί ήθελαν να δώσουν ότι το καλύτερο για την εκκλησία του χωριού τους, αποτάθηκαν στον καλύτερο μάστορα τότε, στη Λεμεσό, για να κατασκευάσουν το καλύτερο Εικονοστάσι, Αγία Τράπεζα και Δεσποτικό Θρόνο, από το καλύτερο ξύλο καρυδιάς, με αντάλλαγμα 6000 κανταριών χαρούπια. (1 καντάρι = με 180 οκάδες) και το κόστος σε κυπριακές λίρες ανερχόταν σε 600.

Σιγά-σιγά η εκκλησία εσωτερικά, άρχισε από το 1985, να αγιογραφείται. Η αγιογραφία της Πλατυτέρας στον ημιτρούλο του ιερού, στον κεντρικό τρούλο ο παντοκράτορας, ο Άγιος Δημήτριος και Άγιος Φανούριος, νοτίως του ναού πιο πέρα ο Απόστολος Ανδρέας και στα δυτικά η αγιογραφία του Αρχαγγέλου Γαβριήλ και Μιχαήλ. Τα ψαλτήρια του ναού είναι πρόσφατα κατασκευασμένα, εδώ και τρία χρόνια, είναι σκαλιστά από ξύλο φτιαγμένα και είναι δωρεά από κάποιο κάτοικο της κοινότητας. Η εκκλησία διαθέτει δυο όμορφα ψηλά καμπαναριά, το ένα στα βόρεια και το άλλο στα νότια του ναού.

Ο γυναικωνίτης είναι μεγάλος και άνετος, αμφιθεατρικού τύπου, με εσωτερικές σκάλες, βορείως και νοτίως της εκκλησίας.

Η αφιερωμένη εικόνα της Παναγίας υπάρχει και χρονολογείται. Είναι πολύ παλιά, αλλά από μικρόβιο κινδύνεψε να καταστραφεί. Ειδικός αγιογράφος όμως την έσωσε και συντηρείται μέχρι σήμερα. Γιορτάζεται πανηγυρικά στις 8 Σεπτεμβρίου, όπου τιμάται το γενέθλιο της Παναγίας.